در دیگر مزن

ما نمیگوییم سائل در مزن       چون زدی این در در دیگر مزن

وقتی به (مثلا) آدم هایی برخورد می کنم که بزرگی پوچ و خیالی زشت اون ها باعث شده خودشون رو از جنس دیگران ندونن - و به خاطر قدرت و پول و شوکت و نام کاذبشون به همه فخر بفروشن و وقتی به تو نگاه می کنن ابهت پست سلطانی رو تمرین بکنن - تحمل سنگینی دنیای تظاهر برام از همیشه سخت تر میشه... جالبه که این ها همون کسایی هستن که اگر یکی از گزینه هایی که با اون مردم رو به چشم حقارت نگاه می کنن (به دلیلی) از بین بره به راحتی حاضرن برای بدست آوردن اون دست هر پست عنصر دیگه ای رو ببوسن...

علی که درود خدا بر او باد فرمود :

(( چه زشت است درشتی به هنگام بی نیازی و فروتنی به گاه نیازمندی ))

قبایی را که سر مغرور دارد        تن آن بهتر که از خود دور دارد