اندیشه ها

ای آفتاب بتاب ...

همونطور که قبلا‌ قولش رو به دوستان خوبم داده بودم بالاخره سرودن جدیدترن شعرمو که چند روز پیش سوژش تو ذهنم اومد٬ بعد از ۸ ماه دوری از دنیای سرودن تموم کردم و در بلاگ نوشتم ... از نقد شما پیشاپیش ممنونم ...

 

‌(( اندیشه ها ))

به نام نامی‌‌ ِ عاشق‌٬ قسم به عمر گران

غم زمانه ی بی رحم ٬ برده صبر و امان

یکی نشسته به تختی و فارق از دنیا

یکی برای رفع ِ اتش ٬ خورد آب دهان

                    یکی طبیب شد و ثروتش جهان را برد

                     یکی نداشت پول دوایی و مُرد بی تاوان

        یکی به حرمت اشکی فروخت هر چه که داشت

        یکی بریخت اشکِ یتیمان و بیوه زنان

یکی شنید قصه ی غصه در تمامی عمر

یکی نوشت قصه ی آن پری و شاه جوان

بلای فقر نه دردیست تا به شعر آید

بسا ز رنج ِ فقیری گسسته شد پیمان

جهان اگرچه به دالان ِ مرگ میماند

چو عشق ٬ سوی تو آمد مترس از زندان

همیشه اول راه اوست ٬ آخرین یار اوست

خدای خالق آغاز و داور پایان

             دلم به یاد دبستان و سادگی پر زد

               میان شادی ِ باران و ترس از طوفان

همیشه احتیاط بود شرط عقل ٬ بی تردید

جهان که رحم ندارد ٬ مباش سر گردان

چه گفت ! شاعر خوش نام و اختر تابان

چو رسم زندگی و این زمانه کرد بیان :

( ببین ز دست چه کار آیدت همان میکن

مباش همچو دهل خودنمای هیچ میان

بدان امید که قصری بنا کنی روزی

به تیشه کلبه ی آباد خود مکن ویران)*

اگر به قله ی اندیشه ها سفر کردی

بدان که یار یکی هست ٬ صاحب قرآن

م.مهبد.کاشانچی

------------------------------------------------------------------------

* پروین اعتصامی